ชมิดต์เริ่มต้นการสนทนาด้วยการชี้ประเด็นสำคัญที่ว่า ความท้าทายที่แท้จริงของการกำกับดูแล AI ไม่ได้อยู่ที่การเข้าถึงโมเดล หากแต่เป็นการขาดฉันทามติว่าใครจะเป็นผู้กำหนดขอบเขตการใช้งาน เขาเน้นว่าการแพร่หลายอย่างรวดเร็วของระบบขั้นสูงทั้งแบบโอเพนซอร์สและแบบปิดทำให้การสร้างกลไกความปลอดภัยที่บังคับใช้ได้จริงต้องอาศัยความร่วมมือระหว่างประเทศอย่างเร่งด่วน
เมื่อแฮร์รี ชัมถามถึงโอกาสความร่วมมือระหว่างสหรัฐฯกับจีน ชมิดต์ตอบว่าการทำงานร่วมกันต้องมีเป้าหมายร่วมกันก่อน โดยเฉพาะในประเด็นเสี่ยงสูงอย่างอาวุธที่ควบคุมด้วย AI การจำลองตัวเอง และการเรียนรู้แบบอิสระ เขายืนยันว่าการหยุดพัฒนาไม่ใช่คำตอบ แต่ต้องหาทางให้มนุษย์ยังคงควบคุมได้ผ่านการแลกเปลี่ยนเชิงลึกร่วมกัน
ในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านนวัตกรรมแบบเปิด ชมิดต์ให้มุมมองเกี่ยวกับโมเดลชั้นนำของจีนที่ใช้แนวทางโอเพนเวตและโอเพนซอร์ส เขายอมรับว่าแม้ระบบเปิดจะเร่งการสร้างสรรค์นวัตกรรม แต่ก็เสี่ยงต่อการถูกใช้ในทางผิดเพราะข้อจำกัดเดิมอาจถูกถอดออก อย่างไรก็ดี เขายังสนับสนุนแนวทางเปิดต่อไปพร้อมกับการพัฒนากลไกป้องกันที่รัดกุมขึ้น
ในระยะยาวชมิดต์เชื่อว่าควรใช้เทคนิค “Alignment” เพื่อฝึกฝน AI ให้หลีกเลี่ยงพฤติกรรมอันตรายตั้งแต่ต้น โดยปลูกฝังคุณค่าของมนุษย์ให้โมเดลไม่สามารถละเมิดได้ตั้งแต่กำเนิด
ชมิดต์เล่าประสบการณ์ช่วงที่ทำงานในกูเกิลและแข่งขันกับไมโครซอฟท์และแอปเปิ้ล โดยมองว่าการแข่งขันเป็นแรงผลักดันความก้าวหน้า หลักการนี้สามารถนำมาใช้ระดับประเทศได้เช่นกัน เขาย้ำว่าสหรัฐฯและจีนซึ่งเป็นสองมหาอำนาจทางเศรษฐกิจควรร่วมมือกำกับดูแล AI เพื่อรักษาเสถียรภาพโลก ป้องกันสงคราม และให้มนุษย์ยังควบคุมเครื่องมือทรงพลังเหล่านี้ได้
การเสวนาปิดท้ายด้วยประเด็นรากฐานจริยธรรมในการกำกับดูแล AI ตามแนวคิดในหนังสือ Genesis: Artificial Intelligence, Hope, and the Human Spirit ที่ชมิดต์ร่วมเขียนกับเฮนรี คิสซินเจอร์และเครก มันดี หนังสือเล่มนี้เตือนว่าหากมนุษย์ไม่มีกรอบจริยธรรมร่วมกัน เราอาจสูญเสียการควบคุมทิศทางของเทคโนโลยี
การประชุมครั้งนี้สะท้อนให้เห็นความจำเป็นเร่งด่วนในการสร้างความร่วมมือระหว่างประเทศเพื่อกำกับดูแล AI อย่างมีประสิทธิภาพ ก่อนที่เทคโนโลยีจะพัฒนาไปถึงจุดที่มนุษย์ไม่สามารถควบคุมได้